Dziw wam, że zwierz swobodny obcuje z człowiekiem w przyjaźni,
nie czując ku niemu złej woli. A ja wam powiadam,
że dziwne i żałosne jest, iż nie może obcować tak z każdym!
Nie z kuszą trza iść do stworzeń Boskich, ale z sercem!
Zofia Kossak, Lew świętego Hieronima

Tworząc przestrzeń do prowadzenia hipoterapii lub rekreacji konnej otrzymujemy możliwość bycia ze sobą i podążania do porozumienia pomiędzy ludźmi, a koniem.  Wzajemne poznawanie się i budowanie porozumienia może odbywać się różnymi drogami, na których przebiega obustronna wymiana informacji.

Wypracowanie linii porozumienia wymaga od nas poznania i zrozumienia języka, jakim mówią do nas konie. Poprzez poznanie tego języka możemy zachować otwartość i partnerstwo oraz świadomie i aktywnie uczestniczyć w tym dialogu. Otwarta komunikacja międzygatunkowa w hipoterapii i jeździectwie, pozwala doświadczyć wzajemnego zaufania, bliskości i bezpieczeństwa.  

Poszukiwanie porozumienia w tych relacjach jest bardzo wzbogacającym doświadczeniem. Właściwie możemy mówić tylko o korzyściach, jakie daje ono człowiekowi. Często są to nowe, zawsze świeże ponieważ autentyczne i niezwykle silne odczucia i doznania, które stają się wartością etyczną wykraczającą poza tylko międzyludzkie doznanie.